بیا جانم

بیا و دل به مهر کسی بده

که وقتی از تو دور است

هر روز صبح

عکس هایت را...

مرور کند

و دلش برایت از دور ضعف رود

بیا مهر کسی را به جان بخر

که وقتی حواست به نگاهش نیست

چشمانش را ببندد

و در دل

آرام دعایت کند

بیا عاشق کسی باش

که هر روز عصر باز هم

عکس هایت را

مرور کند

آنقدر که اینبار طاقتش طاق شود

تلفن را بر دارد و

با شوق به صدایِ بوقِ ممتدی

گوش دهد که انتظار

صدایت را می کشد

بیا دلداده ی کسی شو

که وقتی به او فکر می کنی

دلت برایش هری بریزد

که وقتی بی هوا

تلاقی نگاهش با نگاهت

یکی می شود

انگار به یک باره کسی

نفس کشیدن را برایتان

ممنوع می کند

دوست داشتن هایی هست

که به یکباره اتفاق می افتد

می آید و در دلت جا باز می کند

بیا و باور کن که هنوز

دوست داشتن هایی هست :

گم است اما

ناب

آرام است اما

خالص

و بوی ناب خدا می دهد ... !

بیا و باور کن جانم ...